Colin zag ze het eerst: 2 wit/zwate fokkies 1 iets groter als hij en 1 wat kleiner. Ze kwamen duidelijk van een boerderij en waren op hun ochtend rondje van ergens naar nergens en staken kalmpjes het pad over waar we op waren,hup over de sloot en verder het veld in. Colin keek even snel om zich heen of de grote jongens wel in de buurt waren en deed een paar kef sprongen naar voren:Gewenste effekt! 2 brullende Aussies stormden er op af gevolgd door een racende Justin die te laat gezien had wat er gaande was. Ik meteen roepen natuurlijk,zonder enig direkt effekt,zucht. De grootste van de 2 fokkies ziet de 3 aankomen brulstormen,draait zich kalm om,springt terug over de sloot,en vliegt als een duveltje uit een doosje ineens een klein stukje richting Aussies met een giftig gegrauw. Die schrokken zich meteen het apenlazerus! Wat een bluftante(moet wel een teefje geweest zijn gezien haar optreden)Meteen hoorden ze mij roepen,pfjoe wat een geluk zeg,konden ze zonder teveel gezichtsverlies daar weg.Bouke nog af en toe schichtig omkijkend of ze niet achter hem aan kwam,de held!Justin kwam ook maar meteen mee terug,daar was niks aan! Het leek of het hondje even het stof van haar pootjes klopte,en met een air draaide ze zich om,hupte terug over de sloot en ging verder met haar maatje.
Colin heeft al die tijd perplex stil staan kijken wat er zich afspeelde voor zijn neus,en besloot toen dat hij dat toch wel een interessant hondje vond en wilde over de sloot er achteraan,niet te fanatiek,maar hij wilde wel graag met ze mee. Vond ik niet goed,flauw he?!;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten