maandag 31 mei 2010

tikje frustrerend?!

Ik kon het niet laten vanmorgen weer even stiekum door het raam Kum op de foto te zetten.Wat moet het als kat toch frustrerend zijn als alle tuin-vogels je precies nemen zoals je er uit ziet! LOLO, ze heeft wel eens een jong,nog niet zo vlieg-vlug vogeltje gevangen.Waar ze vervolgens niet wist wat ze ermee zou en er maar op ging zitten! We hebben dankzij de luid hulproepende ouders het arme diertje van de verstikkingsdood gered door haar op te tillen! LOL

zondag 30 mei 2010

achterstallig filmpje;-)

Ik heb van het begin dat we fotos van Alaska hadden,fototjes van haar kopje in een apart mapje gedaan,eerst ± per week,en na een week of 16 per maand,om te zien hoe het neusje van rose-met-zwarte-vlekjes naar zwart ging kleuren. Vandaag dacht ik er ineens weer aan, en heb alles achter elkaar gezet:

zaterdag 29 mei 2010

Shhhhhhh.............

Ben ik vanaochtend lalalala met de Shelties een ommetje aan het maken over de Eng(Alaska was naar cursus),staat pats-boem mijn scoot stil. Zonder enige overgang stil, niks nada geen kik meer! Eerst maar eens de hulpdienst gebeld van de scoot: ja mevr wat is uw tel nr daar? Eh meneer ik sta midden in het niks met mijn mobiel aan het oor, ik kan geen nr zien want ik bel u en ik weet het niet uit mijn hoofd. O, kunt u dan even opschrijven en ons terug bellen......grrrrrrrrrr Meneer ik sta midden in het niks zonder potlood en papier, en zó kom ik niet meer thuis, sja ehhhh, nou dan verbind ik u even door met de monteur die dienst heeft.........nou das fijn dank u,.........Hallo, o u staat met pech, hoe kan ik u bellen??? ehhhhhhh, meneer ik heb dat net al uitgelegd,maar ik kan u wel zeggen waar ik sta!: Op een karrenspoor op de Eng! O jee, das lastig voor u, hahaha! GRRRRRRRRRRRRRR, meneer, u mag het heel grappig vinden maar IK niet! OK hij kwam, maar dat ging wel even duren want hij was in Nijmegen(hele andere regio)..........
Na een half uurtje wachten in het zonnetje kwam er een meneer met hondje langswandelen: o jee heeft u pech?? Zal ik proberen u een stukje te duwen?? Nou graag! Puf worstel worstel hijg, na een meter of 20 gaf hij het op, te zwaar!Sja, het is ook in de vrijloop een zwaar ding, zeker met mij er op ;-),en ook nog op een hobbelspoor! Toen kwam een 2e man met hond langs lopen, eerste man: kunt u even helpen?? Ja hoor!(aardig he?!)Pfff en daar gingen we weer, hobbeldebobbel ,zucht hijg worstel.......Maar samen kregen ze het wél voor elkaar om me tot aan het geasvalteerde wegje te duwen! Ik was ze zó dankbaar!! Hier kan iemand me tenminste vinden! Wat zijn die hondjes dan allemaal braaf! Ik had even het kleine hondje van de ene meneer aan de lijn vast,Jus en Col liepen rustig los mee, en de 2e meneer had een (loopse!)Whippet bij zich die hij van schrik ook maar losliet. Geen enkel probleem!
Na nog een halfuurtje wachten kreeg ik gelukkig eindelijk het thuisfront te pakken, die kwam meteen met de auto,heeft mij en de honden thuisgebracht en is daarna op de fiets snel teruggegaan naar mijn scoot waar een kwartiertje later de monteur aan kwam rijden: Hij had het gevonden!,kon niks aan de scoot doen(heeft het wel geprobeerd), scoot is overleden!:-( Dus ingeladen en meegenomen, hij had helaas ook geen leenscoot bij zich. Nu zit ik dus zonder! Maandagochtend vroeg maar meteen aan de bel naar fa in Amsterdam die de scoots in onderhoud heeft, want ik vertrouw het niks dat mijn scoot in Nijmegen staat en dat ze dat dan ook door geven dat ik zonder zit!

vrijdag 28 mei 2010

(laatste)voorjaarsrondje Belmonte Arboretum

Vanochtend hadden we onszelf nog een rondje arboretum beloofd voor alle Azalea's en Rodondendrons uitgebloeid zijn.Het arboretum heeft de grootste collektie aan soorten van deze heesters,en het is er een feest van kleuren in het voorjaar!
Het is al bijna gedaan met de bloei, maar er viel toch nog best veel te genieten! Alaska mocht mee en alle fotos staan hier in een : Album

donderdag 27 mei 2010

vrolijk

Het is bijna 3 weken geleden dat Fellow ons verliet, en nu gaat het opvallen dat de honden zich wat anders gedragen als de maanden ervoor. De zorgen om Fel, en de extra aandacht en tijd die dat vroeg hebben duidelijk meer invloed gehad als we ons toen realiseerden. Het sluipt er natuurlijk ook langzaam in.
De hondjes zijn vrolijk(wat we eerst stiekum een beetje heiligschennis vonden,wij missen onze Fel nog zo erg!) Ook Justin loopt haast net als Alaska met speeltjes te huppelen ,en Alaska haar staartje maakt nóg meer overuren ! (zo'n mal stompje kan ook nog rondjes draaien! :-)) . Er heerst ook rust in huis,allemaal wisselwerkingen natuurlijk, dat snappen wij ook wel, maar het valt nu gewoon op!
Met wandelen komt nu niet alleen Alaska steeds even aan, maar ook Justin en Colin komen elke keer blij aanhollen om te horen dat ze geweldig zijn en lopen niet alleen samen gezellig te hollen.
Elke keer als we in de afgelopen jaren een hond uit ons roedel moesten missen veranderde er wat, meestal merk je het pas na een tijd dat de zaken wat verschuiven of is het effekt niet zo groot. Hoe dit verder gaat ontwikkelen moeten we afwachten, maar het vrolijke van nu is wel heel plezierig!

woensdag 26 mei 2010

toch maar een keer Binnenveld

Omdat ik er gewoon weer een keertje zin in had(er is zoveel mooi bloeiend spul op het moment),toch maar een keer weer het Binnenveld geprobeerd.Alaska jaagt nogal bar, en ik ben haar hier al een paar keer gewoon helemaal kwijt geweest omdat ze de wereld uit rende achter hazen, eenden enz enz enz(en dan sta je daar te wachten en te roepen met het hart in je keel.)Het ging de laatste tijd op andere plaatsen best goed dus............(,maar het was een beetje ijdele hoop helaas). 3 snuffelkontjes! ;-) Valt er nog wat te lachen................?Het valt ook soms niet mee hoor als dit soort uitdagingen steeds laag over je kop vliegen! ;-) Er is een stevig hek gezet om dit kleine natuurgebiedje...............omdat er nu begrazing met schapen is. En ik ben heel blij met dat hek!tante Troela kan hier gelukkig niet bij komen! :-)
Deze periode van het jaar is het echt prachtig,ik kan er zo van genieten! Toen ik weer naar huis ging was het zonnetje helaas helemaal verdwenen.

zondag 23 mei 2010

onverwachts gezellig

Ik stond op het punt met de honden weg te gaan die stonden al verwachtingsvol klaar: telefoon! Ben je thuis......ehhh ja maar...OO leuk lopen we mee! En dus werd het een onverwachts gezellig rondje met 5 ipv 3 honden: Wilma en Petro met Bas en Dinky. Wat is het toch leuk dat die honden ook meteen weer oppakken van OK we kennen elkaar nog en gaan weer samen wandelen!En wat een heerlijk rasta-koppie heeft die kruimel van een Dinky.Ze wilden hem niet hier achterlaten,flauw he?!
Nee geen fotos(niet eens aan gedacht),maar een mooie Pinksterdag, met veel zon, gezellige mensen en blije honden is niet zo moeilijk voor te stellen denk ik?!

donderdag 20 mei 2010

gewoon thuis

Nee, Pryði ligt zich niet klaar te maken om Lucky Lady te verschalken ;-), ze vindt het gewoon gezellig om daar op de bench te liggen,de cavia's vinden het heel gewoon.
Alaska heeft altijd wel een piepspeeltje bij de hand.....Zelfs als ze slaapt! ;-)

woensdag 19 mei 2010

weer aanpassen....

Ik had al een paar jaar een vouwrolstoel voor 'bruiloften en partijen' van de marktplaats, maar het ding was zwaar en lomp, en het in de auto werken leverde standaard blauwe plekken op.Dus een tijdje geleden de stap genomen voor iets meer 'aangepast' vervoer. Natuurlijk kreeg ik niet wat ik graag wilde :-(,maar deze lijkt in wel iets beter als wat ik had.We gaan het ermee proberen in iedergeval! Natuurlijk moest de nieuwe bolide meteen in de tuin uitgetest tot groot plezier van Justin en Alaska die er meteen een soort 'klassenuitje' van maakten! :-)

zondag 16 mei 2010

heerlijk rondje met Justin en Colin

Wat genoten mijn ventjes van het 'samen mee'! Lekker in hun eigen tempo ,zonnetje erbij......!!En ik geniet dan dus ook!


Het toestel stond op de verkeerde stand met filmen,dus helaas is dat wat minder van kwaliteit geworden.

zaterdag 15 mei 2010

Dankjewel allemaal

Langs deze weg wil ik iedereen bedanken die ons op allerlei manieren een hart onder de riem gestoken heeft toen we onze Fellow moesten laten gaan.We hebben het heel erg gewaardeerd!Vandaag kreeg ik deze bewerking van Marjo(dankjewel! ontzettend mooi gemaakt),het geeft hem prachtig weer zo hij was en past denk ik ook mooi bij dit bedankje!

vrijdag 14 mei 2010

lief

Vanavond een onverwachts bezoekje van Fellow's dochter Flóki met haar baasje.Wat een blij Aussie meisje is dat toch,in zijn kinderen leeft Fellow toch een beetje voort!
Pryði denk er zo het hare van!;-)

Arboretum en Binnenveld

Vandaag als ochtend wandeling een 'Alaska' Arboretum rondje,en een 'Justin en Colin', Binnenveld rondje, de fototoestellen gingen mee! ;-) Wat is de natuur toch een stuk later als vorig jaar!!

Alle fotos staan in dit Album!

donderdag 13 mei 2010

herpakken en doorgaan

Na 2 hele rare dagen waarin we het ook erg druk hadden met familie,is nu het 'normale' leven weer aan de orde. Voor zover alles normaal voelt nu zo'n gat gevallen is. Vanmorgen met mijn scoot voor het eerst gezamelijk met beide Shelties èn Alaska op weg, die zich met elkaar gedroegen alsof ze op een soort 'klassenuitje' waren!;-) Het zal wel weer settelen, maar voor nu is het daardoor wel extra duidelijk dat alles nog 'raar' is,ook onderling.
Voor het eerst in ons hondenbestaan zijn we ook zonder 'grote'hond,dat voelt ook al raar leeg........OK,Alaska is natuurlijk ook een Aus, maar ze is innerlijk en uiterlijk zo verschillend als dag en nacht van alle andere Aussen die we tnt hadden. Ook leuk en lief hoor,maar totaal anders en zeker geen 'grote hond'. Of zich verschuivingen gaan voordoen in de roedel... de tijd zal het leren, zoiets gaat meestal niet direkt maar geleidelijk, en hopenlijk ook soepeltjes!
We herpakken ons, houden alle mooie herinneringen aan onze lieve 'pure chocola met slagroom' beer vast,en gaan verder met ons aanwezige honden-klavertje 3. Aan hen zal het niet liggen, zij feesten alweer!

maandag 10 mei 2010

Fellow

Vanmiddag hebben we afscheid moeten nemen van onze lieve Fellow.
Hij wilde nog zo graag, maar binnen een week kon het ineens niet meer!
Hij was zó een geweldig maatje, mijn grote helper,en een 200% betrouwbare fijne vent voor alles en iedereen!
We zijn er erg verdrietig van en zullen hem verschrikkelijk missen!

zondag 9 mei 2010

vieeeeeeees

Vanochtend een uitgebreid rondje gemaakt met Colin en Alaska, het was eindelijk weer een keer droog en ik had behoefte aan 'uitwaaien'.Halverwege midden op de Eng kwam ik op een hobbelpaadje een kennisje tegen ook met scootmobiel en haar IJslandhondje.De honden kennen elkaar en vlogen meteen op elkaar af.Direkt was het rondjes hollen,pak-me-dan-als-je-kan,en stuiter spelletjes! :-) Het enige mindere daaraan was dat ze dat deden in een versgemeste en omgehaalde akker!! Misschien niet moeilijk om te bedenken hoe ze er in no-time uitzagen?? :-)Toen de honden een beetje uitgeraasd waren zijn we samen een stuk verder gereden omdat even verderop Olga zou kunnen zijn met haar nieuwe IJslandhond pup.En ja hoor! Ik zei nog zal ik Alaska even vasthouden,als zo'n pup ineens zo'n racemonster op zich af ziet komen......!Maar dat was nergens voor nodig werd me verzekerd! Nou dat bleek! We gaan het hek van het weiland door en meteen komen daar 2 honden aan speren! Volwassen Katur, met in zijn kielzog een bruinige kleine schicht,hatsikidee recht op ons af! Yehhhhhhh!! Feesten!! Logi heet hij, dat betekend vlam,vanwege zijn kleurtje.Wat een brutaal stoer honden ventje zeg! Hij heeft me toch lopen gekken met Alaska! Ondertussen werden daar de waterbakken(badkuipen) van de paardjes gevuld, en door ons geklets liepen die aardig over........! Lachen voor Alaska en co! Echt geen gezicht,scheuren door die plassen, languit in de blub, even wat drinken half hangend in de bak en huppa weer verder. 3 volwassen reuen, 1 jong reutje en een 'dame'(nou ja..;-)) in de vorm van Alaska, en wat een plezier allemaal! Natuurlijk geen fototoestel bij me, ik heb zoveel nattigheid gehad de laatste dagen dat ik het niet waagde. 2 uur nadat ik van huis gegaan was, kwam ik weer thuis, met een totaal ondergespatte blubber scoot, een Sheltie die uit 2 helften bestond(droog boven en een verkeerde kleur onder),en een Alaska varken! Het is maar goed dat die vachten vrijwel zelfreinigend zijn! LOL

zaterdag 8 mei 2010

nieuwe kikker

Omdat de'oude' kikker Alaska's pretletter gedrag niet overleefd heeft, hebben we vandaag voor Fellow nog een nieuwe gekocht. Hij vindt dit soort zachte speeltjes die geluidmaken als je er in hapt helemaal geweldig! Alaska wil het nieuwe kwaakding natuurlijk ook bekijken maar dat gaat even niet door! ;-) Justin bekijkt het van gepaste afstand! :-) Fellow vertelt haar heel duidelijk dat dit ZIJN kikker is en of ze maar wil mooven!Heerlijk dat we hem hier nog echt blij mee kunnen maken!Dat gezicht dan he?! Tís zo een scheet!

vrijdag 7 mei 2010

kleine omweg...

Op de terugweg van ma,dacht ik : ik rij even door de stad,is ff wat anders.....Was er toch braderie!Nergens zien staan,en ondanks de regen was het nog best druk ook! Kijk dat is dan weer een onverwachts leuk rondje!Justin was mee, en die is dan meteen aai-objekt: oo kijk eens wat een leuk hondje...!! ,hij laat het zich allemaal stoïcijns aanleunen, braaf ventje!! En mensen worden er nog vrolijk van ook! Met wat leuke hebbedingen en een zak oliebollen zijn we dus met 'enige vertraging' ;-) naar huis gegaan! Deze lollige versiering voor fietsen zie je hier veel, en ze hadden op de braderie er nog net 1 ,die heb ik ter opvrolijking voor de scoot gekocht

honden.......

Ze komen je leven binnen als pup, je probeert ze op te voeden tot gewoon aardige medebewoners van deze wereld(niks moeilijks of wetenschappelijks, maar gewoon ontspannen en met 'common sense'). Je zet ze als pup bij iedereen op schoot(mensen zijn leuk!), neemt ze overal mee naar toe(de wereld is leuk!)en eenmaal volwassen,en meestal veel afstandelijker geworden, pluk je daar de vruchten van gedurende hun hele leven.Ze wonen bij je en delen in alles wat je leven brengt, en je vindt dat heel gewoon.
Zo hebben al heel veel honden ons leven gedeeld,al vanaf peuter hoorden ze bij mijn wereldbeeld.Soms 1,maar meestal met 2,3 of 4 tegelijk. Natuurlijk komen er ook moeilijke periodes als er iets mis blijkt met je beste vriendje, en je er afscheid van moet nemen.Dan staat de wereld even stil en heb je veel verdriet van het gemis.Maar meestal overheerst het genieten en het plezier wat je met elkaar hebt. Wij houden geen honden,wij houden ván honden, en dat is een groot verschil!
En dat gevoel wil ik terug!Het laatste jaar ging zoveel niet goed en is er veel narigheid geweest. Nu weer de zorgen om Fellow......
OK het hoort allemaal bij het hebben van huisdieren waar je voor verantwoordelijk bent, maar soms wordt het een beetje veel.

woensdag 5 mei 2010

beetje aangepast rondje

Eind van de middag,vanwege alle drukte van 5 mei bij ons,moest de auto thuis blijven. Dus lopend van huis....eerst de paardjes even vastzetten in hun paddock voor de nacht... Dan door naar het bos en terug over de eng.Gelukkig kunnen de honden al vrij direkt lekker los.(Net als natuurlijk bij de paardjes) Deze Kerry Hill ram staat tijdelijk alleen en pakt elke gelegenheid voor aandacht. Fellow kan niet meer met de anderen mee, haalt hij ook echt niet meer.Maar met de scoot mee vindt hij ook nog gezellig! Zijn probleem is hier wel overduidelijk.......zoooooo jammer en verdrietig! En hij blijft zo blij!

zondag 2 mei 2010

Spaanse 'droom'

Het was vanochtend grijs, nog wel droog maar je wordt er niet heel vrolijk van.En ineens zag ik hem: Voor me uit galoppeerde in een keurig handgalopje met de zeer rastypische bewegingen een mooi wit Spaans paard! Dan gaat de zon toch zowat schijnen!
Een klein stukje verder waar ik de honden eruit liet haalden ze me in,helemaal orrigineel opgetuigd,in typerende draf met maaiende voorbenen en een stralende amazone erop. En ineens herkende ik hen van 2 jaar geleden,we hebben een tijd staan praten toen ik haar ook zomaar hier 'in het wild' tegenkwam. Furtivo,(Andalusische hengst die ook shows doet met zijn bazin) was toen nog grijzer, nu helemaal wit en stralend met waaiende lange manen en staart.Ik kan het niet helpen maar mijn wereld ziet er ineens mooier uit als zoiets in je beeld komt! Ik hou van die mooie Barokke paarden. Ze herkende ons ook en met een vrolijke groet en een een entousiaste zwaai ging ze even later verder: hij kan dus ook heel erg hard! LOL
Genieten hoor op een verder grijze ochtend. Mijn'paardenhart' klopte even weer op volle toeren!
Uiteraard zijn de hondjes paarden gewend en reageren er nauwelijks op(even kijken wie is dat, verder niks),ze gaan gewoon door met hun snuffels,wat kan hun zo'n knappe Spanjaard schelen!