Er ligt een grote mesthoop die straks over het maisland moet: héérlijk vinden onze viespeuken van Aussies! Ze lopen meestal 2 aan 2, de Aussies vlakbij en de Shelties voorop! Colin heeft weer lucht van iets 'wilds': kom eruit!!! Justin hoort me roepen en komt wel meteen aan hollen!Fellow kun je zowat uittekenen met iets in de bek om te dragen!De bijna 9 jarige sproeten-neus van onze Fel (heeft ie van zijn paps geerfd!)Wat ie er?? Riep je??? : Oplettende vader en zoon

in stijl

Ze worden er allemaal helemaal vrolijk van! LOL Aan de voordeur hing een verrassing toen we gister opstonden.Mijn co-piloot-op-de-scoot heeft van José een heuse waxjas gekregen(heeft ze speciaal voor Justin gemaakt!!), keurig gevoerd met een zijdenachtig voering'kje en een heus Burberry kraagje! : Sportief Engels hondje met een sportief Engels regenjasje! Helemaal in stijl!

prehistorisch

Omdat hij nog zooooo traag is kan ik van heel dichtbij Joppie zijn kop op de kiek zetten. Wat een prehistorische dieren zijn het toch! Jurasicpark in het klein!;-) Als hij eenmaal goed wakker is wordt ie erg boos als je hem te na komt,dan sist hij en trekt zijn kop schielijk naar binnen. Alleen mijn moeder kan hem oppakken en zijn kop aaien zonder dat hij boos wordt. Echte liefde!

sociale bezoekhond

Fellow's knappe dochter Flóki aan het werk! De mensen hebben er zoveel profijt van, en zelf vindt ze het ook helemaal geweldig!

de 'Joppie' kwelling

Joppie is nu regelmatig weer even aan de traaaaaaaage wandel ,en we proberen of hij al wat wil eten. De honden hebben ook wel zin in zo'n stukje appel!Als hij het nu toch niet opeet mag ik het toch wel denkt Bouncer! : Neeee! niet aankomen!
Hij heeft geduld, als we even niet gaan opletten......................!:-) Maar helaas voor Bouncer, wordt Joppie toch even wakker genoeg om moeizaam zijn kaken(voor het eerst in maanden) van elkaar te krijgen!
En zo te zien smaakt het!De start is er! (het restje appel ging naar Bouncer omdat ie zo braaf was, toch niet voor niks gewacht!)
En meteen liep hij naar de keukendeur: hij wil eruit! Jammer Jop, het is echt nog te koud!

even plaatsrust

Als je voor de 4e keer sinds Kerst een condoleance kaart schrijft, wordt je wel aan het relativeren gezet. Even plaatsrust om de echt belangrijke dingen niet te vergeten,en de onbenullige zaken te laten voor wat ze zijn!

Joppie

Eergister stond hij ineens naast me in de kamer: Joppie was wakker! Pfff, joh veel te vroeg, het is nog koud!!! Na een traaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag rondje door de kamer viel hij weer in slaap in zijn blokhut! Hopenlijk nog een maandje?!Vroeger trok hij zich in de winter nog wel eens terug in de meterkast, maar die mocht dan persé niet dicht! Dan bonkte hij net zolang tegen de deur tot iemand die weer op een kier zette, dan was het OK! :-)
Ook heeft hij aardig wat winters in een hoek van de kamer tegen de verwarmingsbuis geslapen! Hoezo koel slapen?;-) ,hij leeft zo al 38 jaar bij ons, dus het zal echt wel goed zijn wat hij zelf kiest!
Maar de blokhut vindt hij duidelijk erg prettig, in zijn wakkere periode slaapt hij er ook snachts in!

comfort

IJslanders worden geacht tegen alle weersomstandigheden bestand te zijn. Maar bij ijskoude regennachten zijn ze tegenwoordig toch wel erg blij met hun 'mobiele-stal' in de vorm van een regendeken. En waarom ook niet! Beetje comfort is niet verkeerd,zeker niet voor paardjes die het verder zonder stal moeten stellen! Prudur heeft haar deken keurig schoon gehouden, maar Urta heeft er duidelijk lekker in liggen slapen(en rollen ;-)).Uiteraard doen we hun dekentjes s'morgens meteen weer af. Ze vinden het allemaal prima en gaan gewoon door met hun eten.
De puppie-ren voldoet nog steeds perfekt als voerbak! Er waait maar weinig hooi meer door de wereld en eten ze 'zandvrij'.

Sixties

Op de radio is het deze week de week van de sixties, en dat is meegalmen met alles wat je hoort :-) Maar ook een 'laatje' herinnering wat zomaar opengaat bij het horen van sommige 'nieuws'verhalen van toen: de 6 daagse oorlog van Israel !
Zomaar ineens was ik weer in de (gemengde)dierenartsen praktijk waar ik werkte,mijn baas was met vakantie en er was een Israelische waarnemer die zomaar halsoverkop vertrok naar zijn thuisland bij het eerste nieuws van die oorlog! Mij achterlatend met een telefoonnr van 'Utrecht' waar wel een aantal mensen zouden zijn die konden invallen!Pffffff, dat was de start van de meest hektische,idiote, ruim 1,5 week, die ik ooit zou hebben!
Iedereen die kón invallen(allemaal net afgestudeerde mensen), kon maar 1 of 2 dagen, en niemand wist natuurlijk ergens de weg,of kende ook maar 1 van alle patienten/clienten,of wist waar iets te vinden was! Laat staan dat ze iets goed opschreven(behalve mijn tel.nr voor de volgende ;-)). Ik heb werkelijk dag en nacht aan de telefoon gehangen om uit te leggen wie wat waar, en ben zo veel mogenlijk meegereden langs alle soms afgelegen boederijen,en was tot laat bezig alles in de praktijk op orde te houden incl alle administratie. Eindelijk na 1,5 week kon ik mijn baas lokaliseren, en die kwam spoorslags naar huis waar inmiddels de laatste 'invaller' alweer was verdwenen. Sjonge jonge wat een toestanden, die oorlog in Israel was na 6 dagen klaar,ik had langer werk ervan!
Kreeg wel een gebakje voor alle moeite, en een (kleine)bonus! :-)Lang geleden..........wat muziek al niet kan teweegbrengen!

wonderlijk!

Vlak bij de Panoramahoeve hing eind vd middag een geheimzinnige damp boven de velden... Wonderlijk genoeg bleek dat afkomstig van een hele lange baan sneeuw,in een verder heel groot kaal donker maisland!! Wat een maf effekt! Er ligt verder nergens wat meer.

Het dreigde genoeg vanochtend! maar we hielden het droog! Even pauzeren voor Fellow.Dat geeft me de gelegenheid om Bouncer en Fellow even van dichtbij te knippen. Ze hebben best markante volwassen gezichten.
Fellow ligt zoals gewoonlijk meteen aan mijn voeten op zijn gemak uit te rusten.Colin's alerte koppie is altijd wel fotogeniek.Hij is ongeduldig om verder te gaan.De Shelties komen even gezellig naast me zitten,en Justin wil weten waar Colin van heeft gegeten! LOLThuis aangekomen willen ze wel graag NU de deur in! Haloooooo!!!, we zijn er!

Voorjaars perikelen

Terwijl er nog hoopjes sneeuw liggen, en de voorspellingen ook er niet erg op lijken, zijn er steeds meer tekene dat het voorjaar er toch aankomt!
Vanochtend waren 4 hazen in een weiland als gekken achter elkaar aan aan het rennen: springend, duikelend, haken slaand en dus nèrgens op lettend! Colin had ze het eerst in de gaten,en daarna de anderen ook.De hazen komen gevaarlijk dicht bij en ik moet stevig roepen om vooral Colin er niet achter aan te laten vliegen! De hazen hebben ons niet een gezíen!: Voorjaar in hun koppies!

vaak.....

Veel vaker dan ons lief is,zoals bijv vandaag, denken we nog aan de akelige tijd toen we probeerden een oplossing te vinden voor de heftige strubbelingen in ons groepje honden,en de gevolgen daarvan. Wat een vreselijk dilemma was!Ter goedertrouw lieten we hem op advies gaan proef logeren ,dat bleek een vooropgezet plan van minder goed bedoelende mensen. De bovenste foto is kort voor de tijd gemaakt, de onderste op de dag dat we hem na veel moeite en hulp na 3(!) weken ,ruim 4kg lichter, gestressed, schrikachtig met een kapotte neus terug kregen.
Wat een verschil met een paar maanden later toen hij weer op gewicht en vrolijker was!
Nu is hij gelukkig allang weer 'gewoon'. Niet altijd makkelijk, zeker niet voor anderen. Maar voor ons de knuffelkont die hij vanaf pup was.Alleen dat schrikkerige is er soms nog,waardoor wij telkens weer herinnert worden aan het feit wat hem én ons is aangedaan. Tussen Bouncer en onze andere honden gaat het nu best goed als we strikte onderlinge regels in acht nemen en opletten!

vroege plaatjes

Zonsopgang vanochtend bij de paardjesZe duiken met graagte bijna kopje onder in hun eten! :-) Mjammie!
Even later zie ik onderweg deze wel heel optimistische hazelaar! Ondanks alle kou en de sneeuw nu al volop uitgelopen gele katjes! op 5!! febr! Jammer dat ik alleen de telefoon bij me had, die maakt van die waardeloze fotos.

gejast

José had nog jasjes liggen van haar vroegere Lurchers en gaf ze aan ons voor de Shelties als het op de scoot erg koud of nat is! Met een kleine aanpassing heb ik er alvast 1 Sheltieklaar gemaakt: Justin mocht manequin spelen! Hip hoor! (ehhh of cool??,vet?? LOL) bedankt José!!

verrassing

Vandaag kwam er met de post een pakje! Nel,(Kynofarm Pyreneers),heeft als bedankje voor de kerstkaarten die ik de afgelopen jaren voor haar maakte, een schilderijtje gemaakt van mijn allerliefste hond ooit: mijn eerste Aussie Patrick.
Heel lief Nel!

Steenkoud bos

De fotos laten het goed zien hoe stijfbevroren het bos was vanochtend. De ijzige wind is hier wel getemperd gelukkig. Voor de honden is alles best, zolang ze maar kunnen wandelen!Onderweg komen we Tara en Kátur van Olga nog tegen(x-Mechel en IJslandhondje) Colin is helemaal verliefd op Tara :-)Eventjes blijf!!! op een hellinkje voor de foto,mmmmm kost wel geduld hoor!Jippie daar is de auto!! Nu naar huis en ontbijten!