Vanochtend vroeg werd ik wakker door druppels tegen mijn raam, pjoeh! En een blik naar buiten liet een heel klein mistig wereldje zien met over de vannacht gevallen sneeuw een glimmend laagje ijs. De radio gaf zelfs code rood voor ons deel van het land vanwege deze omstandigheden. Dineke trotseerde met de hondjes de gladheid door lopend van huis te gaan om ze over de Eng te laten hollen. Eerst stond er nog mist tegen de bosrand, maar onderweg klaarde het toch op. De paden over de Eng zijn nog ijzig maar de hondjes trekken zich er niets van aan! Op 4 poten sta je ook een stuk stabieler natuurlijk ;-)
De Eng ligt er nog killetjes bij!
waar is Alaska nou toch weer heen in de gauwigheid??!!
Geisli gaat er maar bij zitten!
Ahh, daar is ze weer!
Onderweg naar huis komen ze langs deze bijenkasten, dit paadje heet niet voor niets 'Honingpad', maar ik vraag me af of de bijen deze kou hebben overleefd zo in het vrij open land?
1 opmerking:
ziet er wel heel erg mooi uit daar zeg '
die bijen vraag het me ook af
of die het overleefd hebben
Een reactie posten