Dögun had mijn tante sinds Kerst niet meer gezien, en toen was hij nog een pupje ,maar hij herkende haar meteen! Wat lief en voorzichtig doet die pretvogel dan. Tante is tijdelijk in een bejaardenhuis omdat ze niet in orde was, en kon een beetje oppep wel gebruiken! Onderweg in dat huis naar haar toe was het nogal een stop-and-go langs de vele rolstoelen met uitstekende handen en lokkende stemmetjes die ook allemaal door Dögun gehonoreerd werden! Duurde even voor we boven waren !
Wat is het toch een heerlijk stabiel manneke! Zo trots op hem!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten