Wat kun je toch ongelofelijk trots op je hondje zijn he?! Zo lief, en zo open naar mensen die daar dan heel erg blij door worden! Gouden manneke!
Een meneer zat achteraf , en ik zag hem almaar kijken naar Dögun. ,ken hem nog van vroeger van de paarden en het was altijd ook een echte honden liefhebber , dus ik ging er even apart heen met Dögun. Zo blij als hij was! Ik gokte een beetje met hem te vertellen dat ik hem nog kende van toen we samen paardreden , en hij pakte me helemaal bij de handen met een oplichtend gezicht: OOOO jaa!! Toch even die herkenning, ontroerend!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten