Deze donderstraal die met zijn baasje altijd meewandelt met onze honden,ging er vanmiddag in de schemer vandoor achter een fazant aan,zó hup, steil de Wageningse berg af! Roepen,fluiten .... niks! Snel het (trapjes)pad af kijken of hij beneden was aangekomen.....niks! Weer naar boven ,fluiten ....roepen.... hee een kefje,waar was hij toch? De zaak verdeeld : één boven en één beneden (weer dus steeds die trappen op en af! ,de andere honden werden daar helemaal maf van en hielpen niet echt mee met hun gejoel) Het werd donkerder en donkerder,maar eindelijk hoorden we hem dichterbij.Bleek hij halverwege de steile helling vast te zitten in de braam struiken! Zijn baasje heeft zich voorzichtig de 'berg' af laten zakken en kon hem bevrijden.Zelf vol met krassen en verkrampte spieren kon ze moeizaam weer naar boven klimmen.Gelukkig goed afgelopen! Wat zal iedereen morgen stijf zijn van de spierpijn!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten