O,o,o!

Mijn eerste Shelties deden het net,en nu dus Justin ook :
Op een akker was een boer aan het ploegen,er waren al een aantal voren klaar van het tamelijk grote land,en dichterbij komend zag ik dat de hond van die boer,een Dobermann,elk rondje mee holde ondertussen meeuwen en een ooievaar steeds voor de leut op de wieken jagend.Beetje moeizaam,want dat diep omgeploegde land loopt zwaar natuurlijk.Eenmaal vlakbij zag de Dober mijn 4tal en zij de Dober: Luid gebrul van 2 kanten van de sloot! Slim genoeg bleef ieder aan zijn eigen kant. Ik ging gewoon verder en zag ineens dat Justin was achtergebleven,druk met een luchtje.Op het zelfde moment zag ik de Dobermann de straat op komen in een nieusgierig drafje richting Justin. Die zag die hond ineens aankomen en ging in een hoog tempo achter ons aan,die hond draafde mee,vlakbij mij aangekomen draait Justin zich om en zet een enorme schetter op..........zucht....,natuurlijk! De held had hier zijn leger achter de hand,en dat(in de vorm van 2 geagiteerde Aussieheren)reageerde natuurlijk meteen!2 direkt op topsnelheid brullende Aussie gingen richting Dober,Justin daar aanmoedigend gillend achteraan(Colin had te laat door dat er sensatie was!)Tjonge die arme Dober schrok zich het apenlazerus! Ik brullen of ze helemaal QXREQZCCWQ waren,en o verrassing,Bouncer kwam als eerste terug en ik moest nog even doorroepen voor Fellow,die normaal het braafste is.Justin zorgde nu wel dat ie gelijk met Fellow weer bij me aankwam (niet eerder hoor!) Tjonge wat een stookmonstertje! Mijn eerste Sheltiedames waren ook altijd bereid om het gevecht van de eeuw te (laten)stichten. Echt niet fijn met 2 grote knapen erbij die het dan wel even willen gaan uitleggen! Grrrrr ,de donderstralen!