Zit ik rustig bij de computer, kijk ik op............. tsssssssss! Geisli wilde naar buiten dus meteen het fototoestel in aanslag ! Waaaaaaaaaaaaat is dat???? Stom verbaasde blikken ,al heeft Alaska toch al zat sneeuw gezien. Wat is dat voor wits?! Kun je dat eten??Grappig is dat toch altijd met een jonge hond die voor het eerst sneeuw ziet, dat gezichtje! Colin is heel even buiten gaan kijken en Justin zag het al wel vanuit de keuken, het zal..., weer sneeuw! LOL Zometeen met wandelen zullen ze er wel van gaan rondracen.De eerste sneeuw werkt altijd behoorlijk op de ren en stoeispieren!
Vanochtend was het koud(-5) en zonnig toen ik met de honden weg was. Of het daar nu aan lag, of gewoon aan de bui.... Het was 1 grote kef(Shelties) en rondraas(Aussies)toestand.Pfff zo moet het niet elke dag zeg, zou je knetter van worden! De uitknopjes zaten volgens mij echt vastgevroren!Pas thuis na hun ontbijtje kwam er weer rust in de tent. Ben nu met een bakje koffie en een plak cake aan het bijkomen!Alles slaapt!
Dit relaxed ogende ventje(lekker gewandeld en gegeten......:-)) is vandaag precies 7mnd.Dus weer gemeten en gewogen, Hij is nu 51cm en 17,9kg, en nu even groot als Alaska.Hij is lekker aan het puberen geslagen en heeft op het moment doorlopend een jump en lebber act (als hij wakker is)!
En net als je denkt nou het wordt nog eens wat met onze 2 Aussies, komt de glazenwasser. Gierend gil-blaffen, wegkruipen achter de tafel,anaalklieren open(lekker Geisli! brrr): Vent met een ladder voor het raam! De Shelties keffen natuurlijk eerst vrolijk mee, maar gaan meteen ook voor het raam kijken wat er dan we zo ontzettend eng moet zijn.....niks toch?! Alaska en Geisli bij me geroepen: zit en NIET aanstellen! Als ze dat eenmaal (met tegenzin)doen krijgen ze een koekje. Alaska neemt dat wel aan maar Geisli is teveel onder de indruk en hoeft niks,nou dat wil wat zeggen! Je zou het qua ras misschien niet zeggen, maar Justin en Colin zijn veeeeeel zekerder en stoerder als mijn 2 tere-zieltjes Aussies! Affijn,we hebben wel weer schone ramen!! :-)
We moesten even wachten omdat er nog behendigheid was waar Alaska haar beste pootje voorzette.Geisli zat helemaal zachtjes met de kop in de nek te loeien van ongeduld en ging compleet uit zijn dak toen hij eindelijk 'mocht'. Dit tevreden kijkende nog geen 7mnd oude meneertje is vandaag geslaagd voor zijn EG diploma met de hoogste punten van allemaal! En dat terwijl hij door omstandigheden maar de helft van alle lessen heeft kunnen volgen.Hij kreeg als beloning deze mooie Wubba!Die heeft hij echt verdient!!
Vanmorgen toen ik met de hondjes onderweg was zag ik heel laag een helicopter ,grappig hij leek wel stil te hangen pal naast een hoogspannings mast. Ineens herinnerde ik me dat ook van een paar jaar terug, alleen was dat een klein 2 persoons mini helocoptertje die de masten en kabels langs vloog om ze te checken(denk ik?) Maar dit was een gewone meerpersoons stevige helicopter. Ik ben dus maar even blijven staan want als hij deed wat ik dacht dat hij deed zou hij echt wel mijn kant op komen omdat ik vrijwel naast een mast was. En idd, overdwars stapvoets vliegend kwam hij dichterbij. Voor de zekerheid maar even Geisli bij de halsband gepakt want ik weet niet hoe die reageert op zo een heel laag vliegend brulmonster. Eenmaal vrijwel pal boven me zwaaiden de mensen erin even een groet naar me ,ze waren ook echt zo heel vlak bij! Heel apart.De honden waren perplex,die zagen dat ding pas echt toen hij pal boven ons was, ze hadden wel om zich heen gekeken waar dat lawaai vandaan kwam, maar door de auto konden ze hem eerder niet zien. Alaska en Geisli gingen er voor zitten en staarden met de kop in de nek naar boven, helemaal niet geschrokken of zo. Justin keek gewoon staande het ding na, en om Colin moest ik nog het meest lachen, die ging helemaal op zijn achterpoten staan om goed te kunnen kijken. (ooit nam hij bij zo'n gelegenheid zelfs een luchtsprong of hij dat brulding kon pakken! LOL) Stoer allemaal hoor!
Even ongeduldig wachten bij de wei tot de paardjes los zijn, anders wil dat nog wel eens in een verkeerde versnelling gebeuren ;-) door 'hulp' van Justin, en dat is een beetje gevaarlijk! De honden gaan altijd mee als de paardjes verzorgd worden, soms smorgens, en meestal smiddags, beetje afhankelijk van de 'beurt'.(alle fotos worden groot met aanklikken) Dan begint meteen het grote wei-spelen met een kong oid ondertussen dat er uitgemest wordt. Onze wei ligt tegen een helling en dat nodigt extra uit tot hollen over de goed met gaas omheinde bijna 1ha. Daar krijg je dorst van en gelukkig zijn er van die handige zelfdrinkbakken! ;-) Maar meteen nog een keer geprobeerd een gezamelijke foto te maken, weer niet goed! Na de wei nog een wandelrondje naar het Binnenveld. Daarna een lekker ontbijtje en pitten tot eind van de middag!
Het is met veel zo: als je iets een tijdje niet hebt waardeer je het des te meer: oa droog weer!:-) En nog wel met een zonnetje erbij! Vanmorgen dus maar extra genoten van dit schaarse fenomeen!:Justin ,Colin en Geisli met mij mee, en Alaska mee met een rondje met het paard. Wat is het toch heerlijk dat Alaska nu vertrouwd lekker mee kan.Vroeger ging Fellow altijd mee(net als alle andere honden waarmee het vertrouwd was), maar de laatste jaren kon dat niet meer vanwege zijn peesblessure.Het voelt gewoon weer goed paard en hond naast elkaar, ze horen zo samen! Alaska kreeg het halverwege helemaal op haar heupen toen ze stond te snuffelen en Urta ineens tegen haar kont brieste! Hahahahaha, ze maakte een luchtsprong en heeft toch een rondjes en achtjes lopen scheuren!Onze paardjes vinden het ook leuk als de honden mee zijn, ze houden in en kijken om als iemand achterblijft om te snuffelen. Hopenlijk kan Geisli volgend jaar ook samen met Alaska mee.Maar hij moet het natuurlijk eerst(alleen)leren, en door alle extra zorg voor ma is er niet oveel extra tijd voor rijden zeker nu er zoveel minder daglicht is! foto Alaska en Urta bij een vorige gelegenheid. Nog 1 keertje een filmpje uit de 'goede oude tijd'!Daar kan ik terplekke echt melangoliek van worden ook al moest ik daar ook al met de scoot ipv op paard zoals hier nog met Patrick! Fellows dochter Flóki gaat ook altijd mee opstap als er uitgereden wordt!Echt een dochter van haar paps hoor!
Na een aantal dagen met (om de beurt) wat zieke hondjes,is iedereen nu weer gezond en monter en met plezier mee naar het Binnenveld. Het waait nog stevig, maar de luchten zijn toch wel byzonder af en toe! Vanwege de vele regen hebben we de paardjes hun (dunne)regenjas aangetrokken, wat ze duidelijk wel aangenaam vinden!
Van de week de bovenste foto gemaakt: het was nattig en mistig, echt herfst!Vandaag de onderste foto geknipt na een hoop wind en regen: compleet winters kil en kaal! Brrrr! Van mij mag het weer heel snel voorjaar worden!
Vandaag is Dineke naar ma tussen de middag, en ben ik dus een keer lekker thuis.Een poosje geleden bleven de honden dan vaak buiten achter in de tuin wachten of Dineke weer thuis kwam met de fiets. Als je met de auto weggaat is dat gewoner, dan doen ze het niet. Vooral Alaska is een volhouder! Omdat het nu toch echt minder lekker ligt buiten gaat zij ,slim!,op de scoot zitten! Als het lang duurt gaat het liggend natuurlijk ook prima! :-) Geisli heeft het nu toch vrij snel bekeken en gaat gezellig op 'zijn' plekje naast de computer liggen. En Justin en Colin? Die hebben veel meer ervaring en slapen gewoon lekker in de kamer tot iedereen weer thuis is!:-)
Het was vanochtend toen ik van huis ging nog wat mistig,en in het Binnenveld was dat natuurlijk nog veel meer.Omdat ik het fototoestel bij me had toch maar wat plaatjes geschoten.Het is natuurlijk echt herfst met dit donkere,mistige,druilerige weer.Samen met de ingegane winterijd is dit zeker niet mijn favoriete deel van het jaar, maar de hondjes hebben altijd zin!
Geisli wilde naar buiten dus meteen het fototoestel in aanslag ! Waaaaaaaaaaaaat is dat????
Stom verbaasde blikken ,al heeft Alaska toch al zat sneeuw gezien. 
Wat is dat voor wits?!
Kun je dat eten??
Grappig is dat toch altijd met een jonge hond die voor het eerst sneeuw ziet, dat gezichtje!
Colin is heel even buiten gaan kijken en Justin zag het al wel vanuit de keuken, het zal..., weer sneeuw! LOL Zometeen met wandelen zullen ze er wel van gaan rondracen.De eerste sneeuw werkt altijd behoorlijk op de ren en stoeispieren!
