met het zonnetje erbij....

Prachtig zonnetje vanochtend, dus lekker met de hondjes naar het Binnenveld. Maar dat was toch best oppassen geblazen, de weggetjes waren compleet spiegels! Voor Justin en Colin geen enkel probleem, die draven meest alles en zijn stevig op hun pootjes. Alaska wil alles galopperen en die maakt van die malle korte sprongetjes als ze de weg over gaat. Geisli houdt nergens rekening mee, scheurt heen en weer over de weg en ligt dan ook elke paar tellen zowat of helemaal onderuit.Hij leert er ook nog niks van en raast gewoon door! De dwaas! ;-)
Als ik ga staan teuten met een fototoestel kan ik wel rekenen op 'commentaar' van Justin en Colin ;-)
Geisli komt meest bij me in de buurt zitten als ik even blijf staan, en Alaska komt af en toe even langs om te kijken of er wat is.
Alle fotos worden groter bij aanklikken.

en dan rollen we toch ineens nog de winter in

Omdat Justin wat strammig is op een voorpootje(sja hij is toch 10 ;-))mag hij een rondje met mij met de scoot mee: helemaal goed, hij geeft zowat licht! LOL (De fotos worden groter met aanklikken)
De andere hondjes gaan naar het bos, maar eerst even langs de paardjes.Prudur had vannacht even een dekje op omdat ze gister nog nat was van het rijden, en die halen we even op.Prudur is nu vanwege haar dek van vannacht, de enige zonder sneeuw op haar rug. Wat isoleren die ijslandervachten toch geweldig! Orri zit meteen zowat in de camera om te zien wat Dineke doet.;-)
De fotos en filmpjes vanuit het bos heb ik maar samengevoed tot een filmpje:

langer licht

Ondanks dat het nu ineens toch winter wordt :-( , is het savonds echt al langer licht. De hondjes hoeven haast hun veiligheids dekjes, waarmee ze in het donker goed zichtbaar zijn, niet meer aan. Het was de afgelopen weken meteen een goed regendekentje! :-)

diepe rust

Ze zijn in diepe rust ,Alaska ligt boven op de bench, en Geisli hangt onderuitgezakt, 1 oor dubbel tegen de muur op de rand van de bankkussens. Hij brengt het bankhangen tot een geheel nieuw level!Ontspannenheid ten top, op aan het laden voor de nieuwe dag van morgen.

En Justin en Colin dan....die liggen als echte honden in de manden te pitten,1 naast me onder de tafel en 1 voor bij de bank.Beiden onbereikbaar voor mijn stiekumme lens ;-).

frustraties

Van het uur wandelen vanochtend zeker een derde staan te frustreren in de miezerregen met 3 aanproppende hondjes aan mijn benen(wij zijn er toch?!!) Onze jaag-tante was weer in een flits verdwenen aan de horizon achter ???? aan. 2 drukke sluipwegen vlakbij en fantasie genoeg aanwezig ,dan zitten de tranen snel hoog hoor!
Zij heeft in iedergeval haar beweging voor vanochtend wel gehad!

We begonnen vanochtend met een lekker zonnetje, maar het trok snel dicht.Toch zag deze lucht boven Wageningen er best mooi uit!
Dit zijn een paar(opgezochte) fotos van de grote zilverreiger.Ik zie ze tegenwoordig regelmatig maar krijg ze zelf steeds niet op de kiek, vanochtend kwamen er 4!! vlak bij uit de sloot (en werden door Alaska vakkundig een eind de wereld uit gebracht,zucht :-( ).Ze zijn toch wel spectaculair zo met zijn 4en vlak bij op de wieken hoor. Jammer dat ze(nog?)zo schuw zijn,ooievaars en gewone reigers kun je veel dichterbij komen.

jantje lacht jantje huilt...

We hadden vanalles vanochtend met wandelen, zon, hagel, zon, regen, zon...enz De hondjes kennen gelukkig geen weer , die vinden hun wandelingen altijd leuk :-) ,mooie plaatjes maakt het wel,ook al was dit met mijn telefoon.
NIET daarin he Alaska!!
Een ploegje wilde zwanen, er zitten veel jonge , nog bruinige zwanen bij.

zonnig zondags bosrondje

(de collages worden groter bij aanklikken)

genieten

Genieten kan vele vormen hebben, voor mij is dat ook wanneer ik een prachtig dier tegen kom. Laatst de Spaanse witte hengst met waaiende lange manen en staart, die half dansend onder zijn ruiter mijn dag extra glans gaf.
En vandaag was er zó een prachtige Blue Merle Collie die mijn pad kruiste, dat ik er helemaal van moest zuchten. Niet zo'n ontplofte showhond die een karikatuur is van wat een Collie zou moeten zijn. Maar een hond met een prachtig gangwerk, lange staart, een mooie volle vacht die nog wel door de wind kon golven, een prachtige kleur en een beeldschoon hoofd met keurige oortjes. En dat zomaar in het Binnenveld, lekker los een meter of wat voor zijn baasjes uit dravend.Ik kan daar zo ontzettend van genieten!!
Net als dat ik ineens zie dat mijn eigen Sheltie-ventjes naast elkaar naar me toe komen hollen, ze waren even erg druk geweest met een geurtje en omdat ze nooit ver weg van me zijn met van die blije gezichtjes : joehoe we komen hoor!! doen. Cherries on te cake!

vrijdoos

Als ze haar energie buiten lekker heeft kunnen spuien, is dat felle jagertje en woeste speelmonster thuis een enorme knuffelkont! Schootzitten en vrijdozen is haar liefste bezigheid als we allemaal bij elkaar zitten voor de koffie of de tv. Je zou haar een duppie geven zo he?! ;-) Prydi heeft vandaag besloten dat haar vaste plek nu op de vacht op de bank is,(haar 'vaste plekken' wisselen per paar dagen).Als Alaska erbij gaat liggen, gaat -haast niet zichtbaar en half in slaap- haar pootje richting die opdringerige hond. En Alaska vertrouwt dat zichtbaar helemaal niet! LOL Tevreden over de reaktie knijpt Prydi haar oogjes nog maar eens toe.Ze wordt hopenlijk dit jaar in mei 14,voor een Pers toch een respektabele leeftijd.

hoog water??

Omdat het hoog water zou zijn ben ik tussen de middag even naar de Rijn gereden. De pont ging soepeltjes op en neer naar de Betuwe, en de uiterwaarden staan vrijwel droog, dus dat viel reuze mee. Wel het water in de rivier zelf staat tot het randje van de zomerdijk, en dat geeft toch wel een mal effekt op de schepen die je nu op vreemde hoogte langs ziet komen.

toch lekker!

Ik werd wakker van iemand die fanatiek zijn autoruiten aan het krabben was.Zo zeg!,had het toch zomaar gevroren! Gelukkig was mijn auto ontdooit voor ik weg ging met de hondjes. Maar ervoor in de plaats was het helemaal potdicht getrokken met mist!Weerbericht even gekeken: er zou een zonnetje moeten komen! Dus op hoop van zegen vertrokken richting Binnenveld(waar ik echt wel 'beeld'nodig heb vanwege autos),en toen ik daar aankwam trok het open! Je ziet het gebeuren,binnen een paar minuten van helemaal dicht naar een zonnetje!heerlijk,het was ons gegund vandaag!Van laatste restjes laaghangende mist,naar een begin van een zonnetje!

zomaar onderweg....

Dit gebeurd als we uitstappen:madam scant meteen de omgeving op mogenlijke jaag objekten!(maar die waren er nu niet, ik had echt goed gekeken ;-))
Zomaar een heerlijk zonnetje aan het begin, daar wordt je helemaal opgewekt van.Justin en Colin hadden er zin in!
Alaska vindt een stok, daar is ze dan helemaal gelukkig mee!
Die Geisli dan natuurlijk ook wil hebben!
Een zwerm tegen een nu snel dichterbij komende buienlucht.
Een van de 'brugjes' van het nieuwe klompenpad dwars door alle landerijen.(natuurlijk verboden voor honden ;-))
We hielden alles droog onderweg! Alle fotos worden groot met aanklikken!

de dag na.....

Voor ons huis staat een prunus die ook in de winter bloeit,hij heeft hele fijne tere bloemetjes en van onder af zijn ze tegen de lucht haast niet te zien. Maar vanuit mijn slaapkamer raam wel, en het is toch wel heel knap dat zo'n teer bloempje al dat natuurgeweld van storm, regen en hagel overleefd heeft! OK,mijn auto eronder ziet er uit of hij bruiloft gevierd heeft, maar toch!!

IJslanders kunnen tegen alle 'weer' zegt men, maar wij denken toch dat ze zich net als ieder ander levend wezen prettiger voelen met een bescherming tegen de ergste elementen. Vandaar dat we, bij gebrek aan een stal,(ongevoerde)regendekentjes voor ze hebben(warme vacht hebben ze zelf wel). En de afgelopen dagen kwamen die weer goed van pas! Nu hangen ze binnenste buiten te drogen op de zondertrap want ze waren zelfs doorgeslagen van al die 100km/uur stortbuien! Toch kwamen de paardjes er vanochtend netjes droog onderuit!Hopenlijk hoeven ze voorlopig niet meer op.Een bui of vorst kunnen ze natuurlijk best hebben.

de gewone routines, en een herinnering

Vanmiddag was het prachtig weer, tot ik de honden uit de auto liet er er uit het niets een (korte)klaterbui naar beneden kwam. Meteen zag ik in mijn spiegeltje een regenboog verschijnen!Gelukkig was het binnen een paar minuten weer droog(en de regenboog weg)!

Het wordt nog wel snel donker in deze tijd, maar dit was toch wel een hele mooie lucht richting zonsondergang!
Vroeger, als we uit de auto stapten om even wat te moeten halen of wat te doen, ging meteen Patrick op de bestuurders plek zitten, met een blasé gezicht voor zich uit kijkend! Toen Patrick er niet meer was nam Fellow die gewoonte meteen over, had ie daarvoor nooit gedaan! Toen zijn zoon Bouncer volwassen werd ging die met uitstappen meteen op de passagiersstoel naast Fel zitten.Ook weer met dat gezicht van 'OK, het duurt, we wachten wel' recht voor zich uit starend. De plek achter het stuur was voor Fellow, daar kwam hij echt niet. Het zelfde maffe gebeurde als ik stopte om even met een kennisje te kletsen die ik tegenkwam, of iemand bij de wei. Zonder dat ik het eigenlijk doorhad zat hup Fellow(die normaal echt NOOIT naar voren kwam) op de passagierstoel met een verveeld gezicht naar voren of de andere kant op naar buiten te kijken. Toen Fellow dood ging verdween ook die gewoonte. Alaska was nog te jong om dat als een gewoonte te zien of over te nemen, bovendien houdt ze al helemaal niet van dat buurten van vreemden. En Geisli was er nog helemaal niet. Gisteren stopte ik de auto om iemand gelukkig nieuwjaar te wensen en we bleven even staan kletsen.Ineens zag ik Geisli op de passagier stoel naast me zitten,ik had totaal niet geregistreerd dat ie naar voren gekomen was! Met een blasé gezicht zat hij voor zich uit te kijken : 'zucht, dit gaan duren...' Ik schoot er toch bijna van vol! Dejavu?!
Dat gezicht van Fel he?! Ietwat verveelt recht naar voren staren, oortjes in de nek.....'kletsmensen!,dat gaat weer lang duren'....zucht!

Gelukkig Nieuwjaar!

Gister was het voor Alaska en in mindere mate Geisli een beetje afzien.Tnt was het bij ons in de buurt keurig stil gebleven, maar met oud op nieuw is er met volle overgave de hele dag geknald.Met een soort bombardement van 12 uur tot 2 uur snachts. En al die tijd durfden ze niet naar buiten.De opluchting was om kwart over twee vannacht dan ook groot voor ze om eindelijk na half twee smiddags weer te kunnen plassen ;-)Maar toen wij naar het 12 uur vuurwerk gingen kijken wilde Geisli toch ook wel alles zien!;-) Ook onze poes Prydi vond het niks, ze heeft de hele dag beneden in de kamer bij ons gezeten. Justin en Colin, die in alles een smak stoerder dan de Aussies, hadden nergens last van. Zij genoten met volle teugen van ma's aanwezigheid en de 'toevallige' op de grond vallers die dat op kan leveren.;-)
Vanochtend lekker extra lang met ze weg geweest, zodat ze weer even hun poten konden strekken. Nou dat hebben ze gedaan. Alaska kwam al omgeving scannend uit de auto, en speelde weer eens ramphond door in no time de wereld uit te rennen en heb ik weer 10 minuten staan wachten en roepen. Ze kwam onder de modder en kletsnat uiteindelijk uit een hele andere richting terug(en dan te weten dat het allemaal weilanden zijn,zó ver gaat ze dus weg!). Gelukkig heeft Geisli haar ramp-gewoontes niet overgenomen en blijft gewoon bij me net als Justin en Colin. Geisli nam de wacht-tijd op Alaska waar om een paar nieuwjaars duiken te nemen in de nu hoog staande sloten. Hij kon er zowaar in zwemmen!
Uiteindelijk ben ik toch weer met 4 hele tevreden honden in de auto thuis gekomen! Nu lekker aan de koffie en het restant oliebollen!