vrijdag 2 september 2011

theorie en praktijk

kwispels

Om een hond(dier) dingen aan te leren zijn er een aantal wegen die je kunt belopen. Wij zijn nogal 'vocaal' ingesteld , maar proberen ook af en toe iets met een clicker. Ik zeg met recht proberen :-), want ingesleten gewoontes zijn ook voor een mens lastig bij te sturen. Sinds een clicker cursus die ik ooit met Justin als pup deed gebruik ik hem af en toe, maar je hebt meest toch al wat gezegd voor je er erg in hebt.
Korte woorden en bevelen zijn om aan te leren voor een hond het makkelijkst: het objekt aanwijzen: woord, of het gedrag uitlokken: woord. Dat doen we dan ook in het begin meestal. Maar al snel bouw je toch dat 'woord' in een zin, althans zo gaat dat hier ;-) Grappig genoeg heb ik in de loop der jaren gezien, dat er juist dáárdoor  beter opgelet wordt! : ze weten nooit of er iets komt wat voor hen bedoeld is!

Onze honden maken deel uit van ons dagelijks leven en zitten nooit in kennels of kooitjes ergens weggesloten. En dat maakt wel verschil denk ik.  Ze weten gewoon heel snel waar iets over gaat,want ze horen en zien alles wat er zo omgaat in de loop van de dag. Als ik gewoon vraag: Alaska, wil jij eens gaan kijken of de kong nog ergens ligt? Is ze bij haar naam al overeind, kijkt me even oplettend aan, en gaat aan het zoeken in huis en tuin, om even later triomfantelijk met de kong aan te komen lopen die ik nog miste. Nooit met een ander ding!(en er ligt meestal zat ;-)) Zo pikken ze uit verhalen die we vertellen, of dingen die we bespreken al heel snel op waar het over gaat ,en gaan daar zonodig op in. Aan Geisli, met zijn puberige 16mnd, merken we dat hij dit ook al goed door heeft.
Ook bij onze paardjes (die ook natuurgetrouw in een groepje leven en niet in eenzame opsluiting hun halve leven doorbrengen) merkten we al heel snel dat ze als we met ze onderweg waren duidelijk steeds liepen op te letten waarover we aan het praten waren. (en we kletsen wat af onderweg hoor! Knipogende emoticon ) Als we dan midden in een verhaal zeiden, zullen we zo even een stukje harder gaan, gingen ze meteen over in een töltje. Dat gaat opvallen dus hebben we dat ook uitgebreid getest. Als je dan ziet als je praat hoe constant die oortjes naar je toe draaien om maar iet te missen wat voor hen bedoeld is.....Zo leuk!

Dieren zijn gewoon heel slim in het oppikken en aanleren van dingen. Als we  ze er maar de kans toe geven ! En daardoor genieten wij weer meer van ze!

Geen opmerkingen: