nog een keer met 3...

Eigenljk zou Alaska vandaag voor het eerst weer zijn meegegaan, maar gisternacht heeft ze zichzelf een hotspot op haar kont gebeten en gelikt en daar werd ze helemaal hysterisch gek van. Dus : DA vanochtend , anaalkliertjes uitgeknepen en een injektie tegen de jeuk! Nu ligt ze bewusteloos te slapen doodmoe van haar eigen gestress!
Dus vanochtend ben ik toch weer met alleen de andere 3 op stap geweest en kon het niet laten toch weer wat fototjes met mijn telefoon te maken. ;-)
De (grotendeels)blaarkop kudde van de biologische boerderij is in diepe rust.Iedere paar uur komen ze van de boerderij op een quad aanrijden om het draadje een stuk op te schuiven dat ze weer vers gras hebben, en de koeien staan ook nooit 2 dagen in hetzelfde stuk!Ze zijn dan ook glanzend gezond en erg relaxed met elkaar.

 De eerste stapelwolken dienen zich al aan als ik richting Kooiweg rijd.

Koeien zijn echt stront nieuwsgierig, als je dus heel even blijft staan om een fototje te nemen......... ;-)

Deze laatste heb ik even door de voorruit geknipt vandaar het kleurtje, de 2 pony dames konden zich nog net inhouden tot naast me en toen storten ze zich in een wedstrijdje knoerthard weg, ik hoorde ze nog elkaar aanmoedigen: harder harder! :-)levenslust ten top! Was even moeilijk voor Geisli die dat ook wel een leuk idee leek! ;-)

kwiekende huisgenootjes

 Al sinds mijn kinderjaren heb ik een tick voor cavia's, en ook nu wonen er nog steeds een paar van die gezellige kwiekdiertjes bij ons. En omdat we sinds gistermiddag onverwachts Patch er bij kregen was het tijd voor een nieuwe cavia- fotosessie! Drie van de dames zijn Teddy's maar Patch is een 'gewone' gladhaar met een soort merle kleurtje, ze is geen schoonheid maar erg leuk! Het zijn tnt op Patch na allemaal cavias die 'bleven zitten' en ik juist leuk vond en ze na zoveel weken kijken dan toch maar nam. (had natuurlijk ook gewoon niet kunnen gaan kijken, maar ja...) Ze weten de hele gang van zaken in huis en reageren daar ook accuut op,en ze horen smiddags de auto waarmee de hondjes thuiskomen ook meestal veel eerder dan ik : Auto = gras en kruiden + KWIEEEEEK geef geef geef! Jippie!!

Enige aktie van onze kant in hun verblijf kan altijd rekenen op erg belangstellende meehelp van Teddy en Wiske :-)

Alaska en Geisli en het trappetjesbos

Van de bloemenman met een mazzeltje een hortensia erbij gekocht, het geeft de tuin nog meer kleur,heerlijk!(een bloemenoverzicht heb ik op de natuurblog gezet). Alaska en Geisli bemoeiden zich met het planten en kleurden er mooi bij.Dus maar meteen op de kiek gezet!

De middagwandeling in het Trappetjesbos, de hondjes vinden het op en neer daar altijd geweldig! Voor de baas is het ook zowat cardiotrainen! ;-)  Nog even zonder Alaska ,dit is nog iets teveel voor haar poot.

warme dag richting onweersbuien

Alaska sjouwde er vanochtend zonder schoen weer aardig vlot overheen! Haar poot is nog gevoelig, maar binnenkort kan ze weer met de anderen samen uit!Ze geniet overigens best van haar privileges,ze maakt niet eens aanstalten om met de anderen mee te gaan! Op de wei vloog een reiger over en de zonnestralen kwamen voorzichtig door de wolken

Eind vd middag is het helemaal dichtgetrokken en al duidelijk ietsje koeler.De hondjes genieten zoals altijd van hun wandeling, en ik van hen en de omgeving.

toch even zomer!

We hadden de moed al bijna opgegeven, maar het is ineens toch warm geworden! Alaska's poot zit ook dicht dus kon het plonsbadje weer met water gevuld voor de hondjes... nou ja voor de Aussies dan! ;-)Justin en Colin zijn niet zo van het plonswater :-)

Wij zelf hebben genoten van een gezellig marktbezoekje met afsluitend een terrasje met een heerlijk broodje en wat te drinken. met ijs toe! Het is zomer of het is zomer! Toch?!

zomerse 23 juli, echt buitenweer!

Vandaag was het met het zonnetje echt heerlijk in het Binnenveld. Dat Alaska nog niet mee kan draagt wel bij aan het relaxte gevoel.Ik zou haar echt niet willen missen hoor, begrijp me goed, maar dat ik door de omstandigheden nu met de 3 anderen overal zonder stressen kan komen is toch best even fijn! Zelfs een haas kon ik gewoon op de foto nemen! LOL Geisli gedraagt zich(net als alle andere honden die we tnt hadden) echt prima rond vee, een must op de plaatsen waar ik kom. Ik zou anders echt problemen met de boeren krijgen en tnt wordt er door de jaren heen alleen maar gezwaaid naar me, met af en toe even een kletspraatje als ik ze dichterbij tegen kom! Als ze ergens achteraan willen mogen ze dat doen bij een bal of frisbee! :-) Alaska mocht vandaag een klein stukje bos 'doen' , het gaat steeds beter met haar poot!

Ook in de tuin is het nu ook goed toeven voor mens en dier

en toen was er zon!

Honden aan de lijn...Is Alaska een hond? Mwah.... ;-)Voor het eerst weer ietsje verder en een stukje bos erbij: poot zit dicht!!!!Nu moet het zooltje weer afharden

De anderen gingen met mij mee naar het zonnige Binnenveld!

Een koeien familie mét horens(ook de stier!)geniet van het zonnetje, en eindelijk kon ik de ezel en het muildier(tje)een keer op de kiek zetten. Colin was zoals gewoonlijk een eind vooruit gelopen.Dat geknip van mij duurt hem te lang!

de schoen in gebruik

Vandaag kon Alaska voor het eerst sinds het ongeluk en de operatie met de nieuwe schoen een stukje op pad. De wond is vrijwel dicht en we vonden dat we het nu wel konden wagen. We hadden hem in huis al gepast en even getest, maar nu voor het echt hopenlijk voor maar korte tijd:

Het gaat prima zo, wat een goede oplossing voor zere hondenvoeten!

beetje nat bos

sommige paden houden een beetje abrupt op ;-)

barre woei! ;-)

Zo zeg!, dat had ik thuis niet door dat er zo'n wapper stond! Op de veensteeg met al zijn peppels was het een oorverdovend lawaai(filmpje met heisa ;-)). En de stemming van de hondjes was af en toe bijpassend!;-)

zon!

We gingen van huis met dreigende luchten en spatters op de voorruit. Maar eenmaal in het Binnenveld was daar zomaar de ZON! Sjonge zeg, na al dat water van gister is dit wel even lekker! Geisli had het meteen heet natuurlijk en plonsde de vol staande sloot in.Ik verbaas me altijd hoe droog die vacht er dan meteen erna uitziet! Op de foto was hij er net uit en had 1 keer even geschud.

2 weken wandelen zonder dat Alaska erbij is heeft een duidelijk effekt op Geisli. Hij loopt nu gewoon langs de koeien en de schaapjes zonder ze toch éven een stukje te willen opschuiven!  Er wordt uiteraard ook niet gejaagd, wat een relaxte loopjes zo met ons mobiele trio.Even een (niet zo best) filmpje als bewijs, de schapen lagen tegen het hek, hij keek wel ,en dat mag uiteraard! ,maar liet ze verder voor wat ze waren : schaapjes achter een hek! ;-)

Alaska's vriendinnetje op (zieken)bezoek

Vandaag kreeg Alaska (en wij) ziekepoot bezoek van haar favoriete visite!Helemaal blij was ze!
Hoe bedoel je: kijk ze nou samen in de mand liggen!, is toch heel gewoon?!

Het zijn echte vriendinnen!Vanaf dag 1 dat ze elkaar zagen.

Voor de leut (en het plaatje ;-)) Geisli er ook nog maar even bijgezet toen Alaska er weg ging, die weet eerst niet heel goed wat hij er van zal vinden.

Alaska, Djuna en Geisli even naast elkaar, Aus-Border-Aus, de deugt in het midden? ;-)

tsss

In een complete douche met de hondjes naar het Binnenveld gereden. Maar zie daar!, ik heb het even vastgelegd ;-) de zon was er!Droge wandeling!

wetwetwet

Wat een verschil met gisteren zeg,zompige wereld zo! Niet dat de hondjes zich er iets van aantrekken, ze vinden het gras nu zelfs extra lekker! Bijkomend nadeel voor mij en de paardjes: de dazen zijn ook extra lastig, wat is dat toch een minpuntje aan een overigens zeer gewenste zomer!Bloeddorstige krengen zijn het!

pffff

Ben je net aan het bekomen van de Alaska schrik, belt Dineke vanuit het bos: ik ben Justin kwijt.. Boem..! meteen het hart boven in mijn keel. Dat kan niet, Jus is nooit kwijt...maar hij was het wel! Hij zit te poepen, ze praat even met iemand kijkt om: weg! Zoeken , roepen, uiteindelijk dan toch maar mij bellen... Ik zit al zowat op de scoot in de volle stress..... Ze heeft iedereen aangesproken...(populair hondenbos) niemand had hem gezien, uiteraard terug richting auto al roepend(met mij aan de telefoon..) Geen Justin! Net als ik denk ik ga erheen hoor ik iemand zeggen er ligt verderop een grijze hond op de weg....Waaat?? Hoe bedoel je er ligt een hond op de weg...Pfff , gelukkig een doodlopende weg waarmee je naar dat bos rijdt, en ja hoor, een heel eind voorbij de auto , ligt Justin de weg af te staren, ze zullen zo wel komen.... zoiets? Pfffffff, je zou toch wat aan je hart krijgen! Hij is OK, iedereen is thuis en wij aan de koffie. Maar deze week was echt genoeg voor de komenden 10 jaar zeker!

dubbel

Door de blessure van Alaska moet nu elk hondenuitlaatrondje in 2en gedaan.Ze mag van de DA niet echt lopen op haar poot, alleen met de auto of scoot naar een plas/poepplekje en weer naar huis. Voorlopig kan ze ook echt niet meer, en is doodmoe na zo'n expeditie.Het verband op de foto is er nu af en in plaats daarvan heeft ze nu een soort sok/schoen. Het zag er ondanks het warme weer niet slecht uit, maar nu moet er weer huid op de kussentjes komen. Ze vindt die aparte status en privileges trouwens wel heel geslaagd! ;-) Alaska was op deze scoot nog niet meegereden, de voetenplaat is kleiner dan mijn vorige scoot had en ze kan er normaal ook prima naast lopen. Het was dan ook even passen en meten van de week, ook nog met haar zere poot natuurlijk. Maar we hebben een manier gevonden dat ze zonder er met haar kont weer af te vallen kan meerijden. En ik moet zo lachen als ik dan met haar praat van : wat knap dat je het weer kan he, je doet het super hoor! Dan wiebelt haar hele kont en dus ook mijn benen van entousiastme, maar ze blijft zitten! Oortjes plat,smile toetje even omhoog naar mij.... Ahhhh Enig minpuntje is dat het ding nu dus van haar is, en wee de gene die denkt ook mee te kunnen...... Truttebol!

Het klinkt misschien een beetje onaardig, maar stiekum vind ik de wandelingen met de andere 3 nu wel heel relaxed. Niemand jakkert achter hazen, tracktors of andere bewegende objekten aan en dat is toch ook wel weer eens heel lekker ontspannen met de hondjes op pad zijn! Vanavond woei het ook nog eens lekker in het open veld, aan de wolken te zien was er een bui aan het passeren, maar het bleef voor ons droog.

stress dag

Vanochtend onder het wandelen met de hondjes was Alaska weer eens pikpoten. Er komt een auto nogal hard aanrijden, ik heb de 3 andere honden bij me zitten en precies op het moment dat die auto me voorbij gaat komt Alaska over de sloot springen recht er tegen aan! Sjeu! Het is een normaal stil zand met grint wegje waar niemand ,als ze er al komen, hard rijdt, ze zal wel haast gehad hebben.... Bloedende hond onder mijn voeten, zo zeg wat schrik je dan! Natuurlijk kon die mevrouw niet voorzien dat dit zou gebeuren, dus maar gezegd dat dit echt een ongelukje was en ze er niets aan kon doen. Ik kon door alle zand en bloed ook niet zien wat er nu precies stuk was dus snel de hondjes in de auto en naar huis. DA gebeld en meteen erheen. Door de autoband en het grint is 1 van de voetkussentjes gewoon geplet en gesprongen, dat moest dus echt met een roesje schoongemaakt en gehecht voor zover dat ging. Vanmiddag 3 uur was ze weer thuis, groggy en moeizaam. Ze wilde wel iets eten maar dat heeft ze nu al 2 keer weer overnieuw gedaan: zonde om weg te gooien vindt ze, en ik ben niet zo snel.... Met antibiotica en hoop van zegen moet het weer heel worden. Ze looptnu natuurlijk heel erg moeilijk, nu ook met de achterpoot aan die kant.Haar hele lijf zal wel een optater gehad hebben.  Arme Alaska, mijn domme race-tante is even klaar met hollen. Mijn auto draagt wel de sporen van een soort slachting, dat moet nog schoon.
                                                  ************************
Om de dag compleet te maken ;-) Begin van de avond heb ik Alaska even met de scoot meegenomen naar een dichtbij plasplekje.Dineke ging met de anderen in het bos wandelen. Toen ik thuiskwam zat de deur zo opslot dat we er niet inkonden.Dus moesten we in de tuin wachten tot er weer iemand thuis kwam :-) Maar mooi weer en warm genoeg, Alaska ging maar een tukje doen van alle vermoeienissen.

ff Ouwehand

Het voordeel van een abonnement is dat je 'even' kunt gaan als je zin hebt en het goed weer is.Het nadeel is dat je elke keer toch weer fotos blijft nemen! ;-)

De orang-oetan kon heerlijk klimmen over ons hoofden, maar prefereerde een sneue blik achter het glas.Ik blijf het dan toch triest vinden.

Ontspannen beelden uit het beren/wolven bos.

En dan natuurlijk het hoogtepunt van elk Ouwehand bezoekje! Geisli trekt er al op aan als we de uitgang uitgaan: even feesten bij de pretfontijn!!