in de prijzen

Althans zo voelt het de laatste tijd wel een beetje.
Gisteren kwam ik thuis en ik vond het raar stil, Justin was er niet, de Aussies waren wat afstandelijk en alleen Colin kwam dagzeggen.Even later komt Justin aanstrompelen, een voorpoot over de grondslepend, nat en vies van kwijl en vanalles uit de tuin wat daar aan vast kleeft en overal bloed. SCHRIK! Dan zie ik dat Bouncer ook een natte bef heeft met rode bloedplekken, dat is de dader dus, QGHDFFWXXQ!! dat is nu de derde keer dat ie dit flikt! Potdikkeme, het ging de laatste tijd juist zo goed dachten we! Ik brul naar hem dat ie WEG!!!! moet gaan, wat ie dus schielijk doet. Justin krabbelt voor op mijn scoot en is niet te bewegen daaraf te komen: eindelijk een veilig plekje! Ik probeer hem op te tillen en hij gilt van pijn, waarop Fellow zich erop wil storten, ja zég ook dat nog! : die ook aan zijn nekvel een suja gegeven en gebrult of hij gék was en dat ie WEG moest! Poosje later konden we de schade wat beter bekijken, gaten in de linker achterpoot en in nek en schouder, en de linkervoorpoot hangt er raar dik bij ,terwijl zijn elleboog daar nat en plakkerig uitziet. We maken de gaten vrij van haar, en schoon, maar die voorpoot is naarder, die sleept met de bovenkant over de grond. Affijn: na dierenarts, pijnstillers, antibiotica vanwege de gaten en prednison voor de zwelling, gaat het vandaag weer een stuk beter met Justin.Hij is nog wel heel moeizaam, maar staat weer op 4 poten! Nu moet de sfeer in huis aub weer wat ontspannen, het is nog spitsroeden lopen! We moeten dus nóg meer rekening houden en dan maar de Shelties apart houden als we er niet zijn. Jammer dat het ontspannen genieten van je honden soms een verre utopie gaat lijken! Het is dat het ons hele leven wel ontspannen en gezellig geweest is,anders zou je echt gaan denken wat is er zo leuk aan honden? ;-) Het moet allemaal even zakken hoor!