wat is zo'n pup toch flexibel

Zomaar weg van mama en papa met vreemde mensen mee in een auto. In een huis komen met vreemde honden,leuke harige poezen(ehhh mag niet!)en een rare schildpad...En alles gaat haast vanzelf! Ook de scootmobiel is meteen geaccepteerd als handig opstapje! ;-) (Sávonds blijft hij er zelfs gewoon op staan als het ding naar de schuur gereden wordt!) Dat honden erg rasgevoelig zijn (en soms zelfs ronduit discriminerend) wisten we allang.Toch is het weer grappig om te zien hoe Alaska en Geisli meteen alles samen doen, zonder de Shelties!!
Gisteravond heeft hij in de bench naast het bed(doen we altijd met pups,want het zijn toch babies die ineens alleen op de wereld staan!) heel even wat gepiept.Maar een hand erin en een nee eh! was genoeg om te weten dat hij niet alleen was en hij viel direkt in een diepe slaap na een dag zo vol emoties! Vanochtend werden we wakker en dachten dat de wekker stuk was: kwart voor 9?! En meneertje lag nog op zijn rug pootjes languit omhoog te slapen! Heeeel blij natuurlijk toen hij goeiemorgen Geisli hoorde(helicopter staartje ;-))!! Direkt naar buiten waar hij 2 enorme plassen deed en een poepje neerlegde en toen verwachtingsvol onder de aanrecht op zijn eten wachtte! En dat smaakte! :-) Vanochtend mocht hij alleen mee naar het bos,want een kleine pup moet accuut leren dat hij de baas heel erg goed in de gaten moet houden anders raakt hij kwijt! Dat gaat met zo'n hummeltje nog vanzelf! Achter een boom verstoppen als ie even niet kijkt was nu nog totaal onmogenlijk. Net als fotos nemen en filmen,als je probeert op een beetje geschikte manier iets vast te leggen is hij alweer aan het springen of tussen je benen door aan het rennen. Maar omdat het toch de eerste keer was bij ons, toch maar wat plaatjes en een klein stukje film van het kleine toestelletje aan elkaar gemaakt: